O día 26 de Noviembre temos un concierto no Centro Cívico Ágora as 10:30 h titulado "LOS COLORES DE LAS CUERDAS". Xa estamos comezando a preparalo na clase de música pero non temos moito tempo, así que vouvos deixar a guía con actividades, breve historia dos compositores das obras que vamos a escoitar, da familia de instrumentos da que vamos a disfrutar... para o que queira poida seguir preparándoo na casa.
Lembrade que debemos ter SEMPRE una actitude de escoita, respeto cara aos músicos e o seu traballo, posición correcta do noso corpo cando estamos sentados...
Hola musiconautas de 3º EP:
Primeiro decirvos que estou moi contenta cos progresos que estades a facer na frauta, tendo en conta que é o voso primeiro ano de maexo dela. Quero daros a enhoraboa polo traballo que estades tendo. ÁNIMO e seguide así.
Aquí vos deixo as seguintes cancións e o video de cómo debe soar, para poder practicar a nota FA.
jueves, 17 de octubre de 2013
Musiconautas de 3º EP
Mirade o que se pode facer co instrumento máis valioso que temos: A VOZ
Como nos fala no tema, unha soa persoa pode facer que pareza que escoitamos a moitas persoas cantar xuntas.
lunes, 14 de octubre de 2013
Hola Musicaonautas de 3º EP:
Hoxe vamos a aprender a tocar a nota LA para elo,utilizaremos dúas cancións.
A primeira titúlase "O Neno Pobre" que é a canción nº 6 da folla anterior.
E a segunda titúlase "Canta o Cuco" que é a canción nº 7. Deíxovos as partituras e o video.
miércoles, 9 de octubre de 2013
Musiconautas de Infantil, Primaria e Secundaria, xa estamos de volta para celebrar o día da Paz Franciscana, será o 25 de Outubro.
Eleximos a canción " Latas pola Paz", tendo a lata o significado de "de algo bo", "de cambio ".
No mundo hai cousas malas e tamén persoas que non seguen o camiño do ben e coas latas, co seu ritmo, queremos facer un troco, una lata por algo malo como o odio, o egoísmo, o rencor... e intentar que se unan a ese camiño que nos conduce a PAZ.
Deixovos un video que mostra dunha forma moi peculiar ese cambio, esa conversión.
LETRA DA CANCIÓN
Somos pequeños
El hacha de la guerra
somos juguetones
la vamos a enterrar
somos felices
cambiemos el rencor
cantando canciones.
por un poco de amor.
Dame una lata
Que nadie pase hambre
que esté llena de
PAZ en este mundo grande
bebe conmigo
hagamos esta vida
¡ qué quiero
disfrutar ! ¡ más justa y divertida !
ESTRIBILLO
ESTRIBILLO (2 veces)
¡Hola! somos los
niños La lata del amor
de este planeta
La lata de los sueños
y aquí venimos
La lata del amigo
a dar la lata
La lata de los besos
por la PAZ (BIS)
ESTRIBILLO
E para o final do acto, cantaremos una xa moi coñecida titulada "Si mueves tus las manos traerás la paz"
LETRA DE LA CANCIÓN
Si mueves tú las
manos
traerás la paz
la paz que Dios nos
quiere traer. (Bis)
ESTRIBILLO
Traerás la paz
como el sol
derrite el odio
el calor
olvida el miedo
y comparte siempre paz. (Bis)
Si mueves tú los
dedos
traerás la paz
la paz que Dios nos
quiere traer. (Bis)
ESTRIBILLO (...)
Si mueves la cabeza
traerás la paz
la paz que Dios nos
quiere traer. (Bis)
ESTRIBILLO (...)
Si mueves todo el
cuerpo
traerás la paz
la paz que Dios nos
quiere traer. (Bis)
ESTRIBILLO (...)
* Al final se
repite la última frase del estribillo 5 veces.
Non vos olvidedes de traer una lata para tocar e cantar e sobre todo para levar a cabo esa conversión.
lunes, 7 de octubre de 2013
Musiconautas de 3º EP:
Deixovos as partituras das pequenas cancións para traballar as notas SOL e MI.
Tende en conta que hai negras e corcheas; a escoitar as cancións temos que distinguir cal e cal. As negras dámolas máis lentas que as corcheas un pouco máis rápido ( nas corcheas acentuaremos un pouquiño máis a primeira para que nos saia ben o pulso delas).
ÁNIMO meus musiconautas!!! Podedes facelo, pero eso si, debedes practicar a miudo coa frauta.
Musiconautas, o día 4 de Octubro é o patrón do noso colexio, SAN FRANCISCO DE ASÍS e para a celebración dende o noso recuncho musical cantaremos a canción " A separación " da película
" Campanilla e o secreto das hadas" o encontro de dúas irmáns que non sabían da súa existencia e queren recuperar o tempo perdido e saben que se fan a cousas xuntas todo será máis fácil.; moi aplicable ao noso irmá San Francisco.
Aquí vos deixo o enlace a primeira partitura "Somebody that I used to know" (de Gotye) deste trimestre para animaros un pouco e o video; é bastante coñecida e faciliña.
Aquí vos deixo a partitura e video que vamos a preparar nesta primeira avaliación para que vos sirva de axuda á hora de practicala. E divertida e faciliña.
Ánimo que podedes facelo!!!
Musiconautas, o día 4 de Octubro é o patrón do noso colexio, SAN FRANCISCO DE ASÍS e para a celebración dende o noso recuncho musical cantaremos a canción " A separación " da película
" Campanilla e o secreto das hadas" o encontro de dúas irmáns que non sabían da súa existencia e queren recuperar o tempo perdido e saben que se fan a cousas xuntas todo será máis fácil.; moi aplicable ao noso irmá San Francisco.
LA
SEPARACIÓN
(
De la película “Campanilla y el secreto de las hadas” )
Uh
uh uh Uh
uh uh
Uh uh uh
uh uh uh
la da da
la da da
da da
da da
Un día te
Yo olvidé
perdí sin
como es sin ti
conocerte
mi vida
Sin saber que
Pareciera que
cerca estabas
estuviste siempre
tú de mi
aquí
Y ahora sólo
Cuéntame que
quiero abrazarte
haces cada día
y con mil
historias no voy a dudar
asombrarte
de lo que digas
Todo en ti me
dice Estoy contigo
que debería ser
así y sé que debía
sé que sí
ser así
No tiene Fin
ESTRIBILLO
ESTRIBILLO
Alegre estoy
Alegre estoy
contigo voy
contigo voy
a tu lado
a tu lado
el mundo es
el mundo es
mejor
mejor
todo tiene mucho
todo tiene mucho
más color
más color
la separación
la separación
no es tan grande
hoy no es tan grande hoy
sé que no
si me tropiezo
y tú estás
conmigo
lo que sea
con tu apoyo
puedo
afrontar
ESTRIBILLO
Deséxovos un Feliz Día de San Francisco!!!
Benvidos musiconautas a este novo curso. Comezamos con moita ilusión, enerxía e novos proxectos que desexo que vos gusten.
E por qué non? Un sonriso dende o primeiro día é una boa forma de emprender este camino xuntos.
Encontrei uns videos para este propósito, a ver que vos parece.
jueves, 25 de abril de 2013
Bos días:
Este venres día 26 de Abril, os alumnos de 3º EP ata 6º de EP asistirán ao concerto "Érase unha vez... A percusión na orquestra". Aínda que o traballamos na clase, deixovos un pequeno resumo e algúns links, sobre todo o de fabricación de instrumentos con materiais de desfeito (sempre coa supervisión dun adulto) e convertirédesvos en luthier que é a persoa que construe instrumentos.
Podemos dicir que a percusión é unha das actividades relacionadas coa música más antiga que existe. Esta actividad estaba relacionada principalmente coas cazas, xogos e rituais relixiosos. A percusión xa se facía sen coñecementos tal como os entendemos hoxe en día, basábase maiormente en seguir os ritmos das cancións cos ritmos e golpes ca súa propia intuición lles dictaba, con pandeiretas, sistros, cascabeis, ou calquer outro elemento que producise un sonido agradable e que non molestara moito para poder oír a música ou ben a historia queo declamante contaba.
Idiófonos y membranófonos O principio do século XX e atendendo a criterios científicos, comezou a empregarse a clasificación de instrumentos basada en elementos técnicos e musicais. Da antiga división dos instrumentos en vento – corda – percusión, pásase a organizalos como aerófonos – cordófonos – membranófonos – idiófonos – electrófonos. Idiófonos son aqueles instrumentos musicais que están feitos de material resonante (metal, madeira, cristal...) de maneira que o son prodúcese mediante a vibración do propio instrumento (autorresonadores). Ademáis do material, e súa forma, a técnica empregada condiciona o son que producen. A variedade de instrumentos que presentan estas características é enorme.
Membranófonos son os instrumentos musicais nos que o son prodúcese cando vibra unha membrana tensada. Peles de animais, pergamino ou incluso plástico son utilizados como membranas. Tamén neste caso hai diferentes posibilidades técnicas. Link da fabricación de instrumentos:
(http://www.degeneradores.com/vertedero/)
Espero que disfrutedes do concerto e a participación sexa activa.
martes, 9 de abril de 2013
Boas musiconautas:
Temos a vista un concurso moi picante. O titulo é "Desaloxa o piollo". Vai dirixido o ciclo medio ( 3º e 4º de Primaria ). Son tres modalidades a elexir: Karaoke, Baile e Composición.
Se vos animades ahí estarei eu para axudarvos. Deixovos as bases por aquí abaixo.
Ánimo que podemos perder de vista estes piollos ;)
¿Cómo funciona?
Para participar noconcurso musical para escolas de Neositrín e Candela e Os Supremos so tes que cumprir os seguintes requisitos:
1
Grabar un vídeo nunha das 3 modalidades do concurso.
KARAOKE: Cantar a canción de Candela e Os Supremos "O Desaloxo do Piollo".
BAILE: Bailar a canción de Candela e Os Supremos "O Desaloxo do Piollo".
COMPOSICIÓN: Tocar a canción de Candela e Os Supremos "O Desaloxo do Piollo".
Aquí podedes Descargar a canción, a letra e o vídeo-karaoke.
2
Qu a clase que participe sea do ciclo medio (3º y 4º) e haxa un mínimo de 5 alumnos no vídeo.
3
E sobre todo, ¡poñerlle moitas ganas e pasalo en grande!
¡APÚNTATE!
¡Podedes levarvos 1.500 € en equipamento musical, 25 CD's de Candela o un concerto no voso cole!
MECÁNICA DO CONCURSO
A inscripción está aberta do 20 de marzo ó 30 de maio.
O profesor/a de música é o encargado de realizar a inscripción ó concurso é subir o vídeo na sección
3Unha vez realizada a inscripción, enviaremos un email co documento de cesión de dereitos de imaxen para que o profesor o poda devolver firmado e finalizar o proceso.
Hai dos premios. Un ó vídeo máis votado e outro ó que elixa o noso xurado (Miqui Puig, Eva Hache e Minimúsica).
As votacións realizaránse do 30 de maio ó 14 de xunio.
O 14 de xunio anunciaremos os gañadores!
lunes, 18 de marzo de 2013
Boas!!!
Mañá é o día do pai. E dende o noso recuncho musical, dedicarémoslles algunhas cancións a estas persoas tan maravillosas que nos deron a vida.
Xa estamos rematando a 2ª Avaliación e para despedila, teremos o día 13 de marzo un concerto dedicado a nosa música galega, o noso folklore; o título sería "As formas do noso folcklore". Estará interpretada pola Banda Municipal de A Coruña. Deixovos un resumo do que vamos a escoitar e algúns enlaces para afianzalo de maneira visual. Podedes velo en familia, espero que vos guste.
Comenzaremos por saber qué é Folklore
As primeiras recuperacións serias que se fixeron das cantigas folklórica galegas foron realizadas por grandes músicos do século XVIII como Juan Montes (Negra sombra, e Lonxe daTerriña), Pascual Veiga (Alborada Galega), Ricardo Dorado, Carracedo, José Baldomir (Meus amores) e Suárez Castro Chané (Adiós a Mariquiña) entre outros. Eles foron os encargados de recoller as vellas melodías pasadas oralmente de xeración en xeración nas distintas bisbarras do país e transformalas en música escrita coa intención de facelas perdurar no tempo e dalas a coñecer mais alá das nosas fronteiras a través da súa integración en composicións cultas.
Estaban influenciados polo espírito nacionalista que percorría Europa e concretamente polo
espírito nacionalista de Verdi, que verá en España na figura de Felipe Pedrell (mestre de Manuel de Falla e Enrique Granados) o seu máximo expoñente.
Podemos dicir que a Alborada é una cantiga melódica e serena que se toca, nos despertares
do día, nas romarías e festas galegas, principalmente e hoxe en día, no rural, para chamar ás xentes á festa. Musicalmente está escrita en compás de 2/4 ou de 4/4moderado.
A Alborada propiamente dita tocase coa gaita, pero a súa evolución deu lugar a Alboradas con letras, na súa maioría escollidas dos poemas dos escritores do Rexurdimento, como Rosalía de Castro.
Aquí vos deixo o enlace da páxina oficial da Real Banda de Gaitas da Deputación de Ourense, que goza de recoñecemento internacional. Nela poderás coñecer a súa historia e escoitala súa música.
As cantigas folklóricas galegas teñen cadencias, xiros e ritmos que as fan diferentes e únicas. Son cantos propios da nosa tradición, cantados en galego e transmitidas de país a fillos o longo das xeracións sen que sufriran modificacións Xosé Casal, no seu libro Música folklórica galega , clasifica como cantigas folklóricas, propias do noso pobo as Alboradas Cantadas, Alalás, Cantares de Arreiro. Foliadas (Popurrís), Maneos de Pandeiro, Muiñeiras Cantadas, pandeiradas, enchoiadas, regueifas, cantos do Nadal, cantares do Maio, Cantares dos labores, cantos de Arrolo e cantares de Cego. A segundo tipo é a MUIÑEIRA O termo muiñeira provén do mesmo nome muiñeira (molinera), que se empregaba para nomear as mulleres que atendían os muíños. Crese que o orixe desta música está nos bailes que se servían para matar as horas mortas mentres as mulleres esperaban pola fariña. Aínda que as súas orixes son bastante incertas. Son bailes moi rápidos escritos nun compás normalmente de subdivisión ternaria. Se pensaramos que a muiñeira é tan so unha danza non estaríamos no certo. Temos constancia da existencia de muiñeiras cantadas, recollidas das aldeas ou creadas sobre textos dos poetas do Rexurdimento galego. Esta cantiga, xunto co Alalá, son propias dos labores agrícolas, gandeiros, das xuntanzas, festas e romarías.
As vestimentas do folklore galego
Na seguinte páxina encontrarás información sobre as distintas prendas que conforman o vestuario galego.
A muller normalmente leva unha camisa que máis ou menos adornada dependendo da ocasión sobre a que se podía colocar un corsé, un dengue, un xustillo ou unha chaqueta. Adoitaba levar unha saia de color vermello, negro ou marelo entre outros. Por debaixo, coa intención de resgardarse do frío levaba unhas medias brancas de la en inverno e caladas nos días de lucimento sobre as que vestía unha especie de pantalón que lle chegaba ás rodillas chamado pololo. Encima colocaba a Enagua, unha especie de falda de xénero blanco caracterizada por levar unhas cintas ó redor. A cor das cintas simbolizaba o estado da muller, así pois levabanas vermellas as solteiras, brancas as casadas e negras as viúvas. Nos días de frío poñían por riba un refaixo, dunha tela máis gorda en un color combinado ca saia. Por riba da saia como adorno levaban un mantelo con bordados ou con podrería que cubría toda a saia. E se a festa o requería un mandil moi adornado que cubría a metade do mantelo.
Enlace dunha muiñeira para ser bailada (podes escoller calquera outra que se corresponda coa mesma forma musical).
Esta obra, con libreto de Juan Buhigas e Manuel Rey Posse e música de Bernardo del Río, foi estreada no ano 1924 en diversas capitais galegas. No seu reparto orixinal contou co escenógrafo Camilo Díaz Valiño e o coro compostelán Cantigas e agarimos.
Meses despois da estrea o autor extraería dela unha suite para banda, que escoitaremos no noso concerto didáctico "As formas do noso folklore".
Na súa composición Bernardo del Río recolle música do ámbito popular para reflexar o
folklore galego que quedaba exposto no libreto a través de numerosas referencias culturais,
etnográficas e literarias.
O terceiro o ALALÁ
O Alalá é a cantiga máis antiga, pura e característica do noso Folklore posto que é a cantiga que mellor amosa a identidade e os sentimentos do pobo galego, co seu aire lírico e nostálxico.
O Alalá foi a semilla da que prenderon outras cantigas como os cantares de Arrieiro, os
cantos de Nadal ou os cantares de Berce e ata a maioría das cantigas Naconalistas.
Esta forma musical empregábase para falar de temas moi lonxanos, dende a felicidade dunmozo ata o choro por una desgraza, dun canto para adormecer un cativo ata un lamento de denuncia polas aldraxes cometidas o pobo galego.
Os seus orixes son incertos de cote máis historiadores como verea ou Martínez Padían
aseguran que a deixaron aquí os fenicios, que as empregaban para sinalar o ritmo dos remeiros.
Os Alalás son cantigas curtas nas que se repite integramente a mesma melodía para tódalas súas estrofas. Estes deben levar un recitado cada dúas estrofas, sustituido actualmente por unha melodía na gaita.
Se atendemos a súa composición melódica podemos ver a súa relación co canto gregoriano, posto que cada alalá xira entorno a un modo e ten unas cadencias e xiros melódicos propios.
Podemos clasificar os alalás a groso modo en lentos ou rápidos. Os alalás lentos aparecen
escritos en compases combinados de 2/4 ou 3/4 e adoitan ser interpretados exclusivamente por voces.
Os alalás rápidos están escritos en 6/8 como as muiñeiras e adoitan ter acompañamento de tamboril.
A cuarta é a FOLIADA
As foliadas non se poden considerar cantigas folclóricas galegas, porque que son unas cantigas de recente creación. O termo adecuado para referirse a eles sería Cantigas populares galegas. O termo Foliada provén do latín "folle", e refírese a festas nocturna con cantigas, bailes, conversas e demais actividades lúdicas e sociais. As Foliadas naceron a partir do ano 1915 como una especie de popurrís. Comezan con un Maneo de Pandeiro e logo ten cabida calquer cousa. As súas letras son recollidas sempre dalgún poeta aínda que adoitan levar escrita a palabra "popular". Rosa Cedrón e Cristina Pato. Unha noite na eira do trigoCesáreo Salgado http://www.youtube.com/watch?v=Ol7QmB7I7Lk
GRUPOS E SOLISTAS GALEGOS QUE LEVAN A NOSA MÚSICA POLO MUNDO Na actualidade hai moitos grupos galegos considerados grupos folk por mor do tipo demúsica que interpretan. Os grupos folk suponse que teñen o seu fundamento na música celta. Intentan dar a coñecer as cantigas populares máis coñecidas e mesmo andan na procuro doutras novas buscando nas aldeas como fixeron os poetas do Rexurdimento.
Rosa Cedrón: www.rosacedron.com Rumba para Susi http://www.goear.com/listen/91806e9/rumba-para-susi-susana-seivane E. Campos A RUMBA A rumba cubana nace das tradicións africanas chegadas a Cuba a través da emigración, aínda que ben é certo que a súa estrutura musical e poética ten orixe español. A finais do século XIX comeza a emerxer nos barrios marxinais onde se atopaban os descentes dos emigrantes africanos na Habana. Aínda que nun primeiro momento non é ben recibida a partir dos anos 30 comeza a gozar de aceptación social. O termo rumba pode ter dous significados. Da nome a unha danza típica cubana pero tamén a unha familia de ritmos . Para diferencialas nomease Rumba a danza e complexo de rumba á familia de ritmos. O complexo rumba ten tres variantes: yambú, Columbia e guaguancó que se diferencian principalmente na velocidade da súa interpretación, estando aquí ordenados de menor a maior velocidade. O paso de baile da rumba son dous pasos rápidos cara o lado e un lento cara o fronte. OS instrumentos do noso folklore: A GAITA A gaita é un dos instrumentos máis expandidos por todo o mundo.
Aquí poderás ver detalladamente a explicación das diferentes partes da gaita
Con este enlace do obradoiro dos Seivane (situado en Cambre) podedes aprender máis cousas referentes a súa construción e a súa historia. http://www.seivane.es/ga/documentacion/index2.html Instrumentos de Percusión Imos destacar como instrumentos máis coñecidos do folklore popular galego o Pandeiro, a pandeireta, o tamboril, as tarrañolas,o charrasco e as cunchas, dos que vos adxunto unhas fotos.
